Prokurator - Paulina Świst

Zazdrosna baba jest najwredniejszą istotą na ziemi.

Paulina Świst to nowe nazwisko na rynku wydawniczym. Sięgnęłam po tę książkę zachęcona przez moją ciocię i jej koleżanki, które były nią zachwycone. I powiem Wam, że takiej książki jeszcze nie czytałam. 

W kilku słowach można opisać to, co się w niej dzieje i nie potrzeba nic więcej, gdyż te sześć wyrazów to strzał w dziesiątkę i gdybym miała powiedzieć cokolwiek o tej książce i streścić ją tak, żeby zachęcić do jej przeczytania, to powiedziałabym tylko:

OSTRY SEKS

OSTRY JĘZYK

OSTRA JAZDA

Już samo to wystarczyło, żebym zaczęła czytać tę książkę i nie odeszła od niej, dopóki nie przeczytam całej. 

Książka opowiada o niezwykle atrakcyjnej Kindze Błońskiej, pani adwokat, która spotkała wiele przykrości na swojej drodze. Wiodła szczęśliwe życie, dopóki nie przyłapała męża na zdradzie i nie zaczęła prowadzić sprawy swojego przyrodniego brata bandyty "Szarego", z którym i tak nie chciała mieć nic wspólnego. Pewnej pamiętnej nocy poszła zabawić się do klubu i ten jeden raz miała ochotę zachować się nieodpowiednio... I tak ląduje w mieszkaniu Łukasza. Zaspokojona seksualnie i z wielkim kacem moralnym wraca ukradkiem do domu. Jednak to dopiero początek jej pecha, gdyż mężczyzna, który miał być "facetem na jedną noc" okazuje się być prokuratorem prowadzącym sprawę jej przyrodniego brata. I właśnie w tym momencie zaczynają się dziać niespodziewane rzeczy... 

"Prokurator" to kryminał, który wypełniony jest scenami seksu i romansu. W dodatku mogę przyznać (gdyż mam porównanie), że sceny łóżkowe, i nie tylko, zdecydowanie lepiej zostały opisane w tej książce niż np. w książce "Pięćdziesiąt twarzy Greya". Autorka nie wstydzi się używać ostrego języka i dzięki temu książka nabiera swojego charakteru. Jest inna niż wszystkie i z każdą kolejną stroną wciąga jeszcze bardziej. Choć język i bezpośredniość mogą się niektórym nie spodobać, to dla mnie był to duży plus. Dało się odczuć, ze Paulina Świst pisze prosto z mostu, to, co jej ślina przyniesie na język. I właśnie to cenię w pisarzach (jednak trzeba znać umiar, którego nie zabrakło pani Paulinie Świst). 

Książkę czyta się szybko, akcja jest dynamiczna, zaskakuje wieloma pomysłami i nie ma w niej miejsca na przedłużanie wątków tylko po to, aby zapełnić pustkę. Co rusz dzieje się coś innego i niespodziewanego. 

To, co jeszcze mi się podobało i o czym warto koniecznie wspomnieć, to fakt, że książka pisana jest z kilku perspektyw, więc nie ma jednego narratora. Ale najciekawsze jest w tym to, że choć występuje zmiana perspektywy patrzenia na daną sytuację, to akcja cały czas biegnie do przodu. Nie ma czegoś takiego, jak u niektórych autorów, że jest zmiana bohatera mówiącego i opowieść zaczyna się po pewnym czasie. U Pauliny Świst zmienia się perspektywa, jednak akcja jest dalej kontynuowana, minuta po minucie. I właśnie to jest bardzo dobry zabieg, gdyż nic nam nie umyka, nie ma przerw w czasie. Wszystko dzieje się nieprzerwanie. 

Książka świetna na urlop, zabawna i gorąca z nutką sensacji, napisana potocznym, luźnym językiem bez żadnych ograniczeń. Polecam. Świetny debiut autorki. :)

~~~~~~

Kinga, powiedz, jak to jest możliwe? Pijesz jak facet, klniesz jak facet, znasz się na piłce jak facet, a czasem zachowujesz się jak najdurniejsza platynowa blondi z Manieczek? Miał ci wyznać miłość do grobowej deski z bukietem róż?

- Zimny, rozwiązać Cię? - zapytał Strzelecki, patrząc jak wraz z krzesłem podnoszę się znad ciała trzeciego goryla.

- Nie kurwa, będę tak siedział i czekał, aż mnie przelecisz.

Poczułem, jak pod moją czaszką rozbłyskuje błyskawica. Wszystkie myśli zmieniły się w jedno wielkie pragnienie, by pokazać jej, że jest moja. Przywiązać do siebie.

~~~~~~

★★★★★★★★★★

Paulina Świst, "Prokurator", wyd. MUZA, 2017, s. 320


Czytaliście? Jak Wasze wrażenia?